Klasyczna trąbka z zespołem trzech zaworów umożliwiających zmianę wysokości dźwięku dzięki otwieraniu lub zamykaniu alternatywnych dróg przepływu powietrza. Przyciski zdobione celuloidową imitacją masy perłowej. Rura skręcona, z jednej strony zakończona ustnikiem, z drugiej czarą. Charakterystyczna dla tego instrumentu jest donośność i duża siła dźwięku.

Współczesna trąbka znana jest w swej formie od roku 1813. Wówczas instrument ten wyposażono w zawory, co ułatwiło technikę gry i umożliwiło wydobycie wszystkich dźwięków chromatycznych. Renesans trąbki nastąpił w latach 40. XX wieku za sprawą muzyków jazzowych. Odkryli oni wyjątkowe cechy tego instrumentu i powiększyli jego możliwości.